دولت فدرال کانادا ۱۰ سال پیش رسما اعلام کرد که در مدارس شبانه روزی شامل این طرح بدرفتاری جسمی و جنسی در سطحی گسترده صورت گرفته است

کمیته تحقیق و بررسی طرح جداسازی کودکان بومیان کانادا که تا سال ۱۹۷۰ اجرا می شد، جزئیات تازه ای از بدرفتاری و آثار دراز مدت این طرح بر جامعه بومیان کانادا منتشر کرد.

بنا بر گزارش این کمیته، آثار سوء اجرای طرح اعزام اجباری کودکان بومیان به مدارس شبانه روزی انگلیسی زبان، موجب پدید آمدن نسلی آزرده و مستعد بزهکاری شده است.

از زمان شکل گیری کشوری تحت عنوان کانادا در قرن نوزدهم میلادی، دولت این کشور در طرحی که برای "آشناکردن بومیان با فرهنگ مدرن" به اجرا در می آمد، کودکان بومیان کانادا را از خانواده و قبیله شان جدا می کرد و آنها را در مدارس شبانه روزی و نزد خانواده های سفید پوست به فرزند خواندگی می فرستاد.

دهها هزار کودک بومی کانادا از میان صدها قبیله به چنین مدارسی اعزام شدند و تنها هنگامی که دوران دبیرستان را به اتمام رساندند اجازه یافتند که به نزد قبیله و خانواده خود بازگردند.

در گزارش جدید کمیته رسیدگی به آثار این طرح، تعداد دانش آموزانی که در مدارس شبانه روزی تحت نظر کلیساها مورد اذیت و آزار قرار گرفته اند ۱۵۰ هزار نفر برآورد شده است.

در بخشی از این گزارش کودکانی بومی کانادایی را که از این مدارس فارغ التحصیل شده اند "کودکانی با روح مرده و آزرده" توصیف شده اند.

این گزارش همچنین نوجوانانی که در دهه های گذشته از این مدارس مرخص می شدند را بسیار "مستعد بزهکاری، اعتیاد به الکل و مواد مخدر" ارزیابی کرده است.

در این گزارش جدید که روز جمعه (۲۴ فوریه - پنجم اسفند) منتشر شد، اجرای طرح مدارس شبانه روزی برای کودکان بومیان کانادا طرحی ارزیابی شده که موجب سوء رفتار با این کودکان، آسیب رساندن به خانواده های آنها و تخریب فرهنگ قبایل بومی کانادا شده است.

اکنون با گذشت بیش از ۴ دهه از تعطیل شدن آخرین مدرسه شبانه روزی در کانادا، نسل های برجا مانده از آن زمان، در میان فقیرترین جوامع کانادایی قرار دارند و اغلب آنها همچنان ترجیح می دهند که در مناطق تحت اداره قبیله خود (رزرویشن) زندگی کنند.

دولت کانادا تاکنون بیش از دو میلیارد دلار غرامت به بازماندگان مدارس شبانه روزی و خانواده های آنها پرداخت کرده است.

هم اکنون پرونده ۲۵ هزار نفر از این افراد توسط کمیته رسیدگی به این موضوع مورد بررسی قرار گرفته و ضمن بازدید از ۵۰۰ قبیله بومی از ۱۰۰ کارمند سابق این مدارس کنکاش به عمل آمده است.

'طرحی برای متمدن کردن'

در دو قرن گذشته ۱۵۰هزار دانش آموز در مدارس تحت نظر کلیساها مورد آزار قرار گرفته اند

طرح جداسازی اجباری کودکان سرخپوستان کانادا و آمریکا در ابتدا به منظور فراهم کردن زمینه تعامل بیشتر و یکپارچه کردن جوامع سفید پوست و بومیان این کشورها به اجرا گذاشته شد.

هکتور لانگوین، وزیر خدمات عمومی کانادا در سال ۱۸۸۳ و به هنگام آغاز این طرح گفته بود: "به منظور آموزش صحیح کودکان ما باید آنها را از خانواده شان جدا کنیم. برخی ممکن است این کار را نپسندند اما برای متمدن کردن آنها چاره ای دیگر نداریم."

دولت فدرال کانادا ۱۰ سال پیش رسما اعلام کرد که در مدارس شبانه روزی شامل این طرح بدرفتاری جسمی و جنسی در سطحی گسترده صورت گرفته است.

بسیاری از دانش آموزان مورد تنبیه بدنی قرار گرفته بودند، از دیدار با اعضای خانواده شان محروم شده بودند و از صحبت کردن به زبان مادری و انجام رسوم و آیین های خود محروم شده بودند.

روز جمعه (۲۴ فوریه - پنجم اسفند) مورای سینکلر رئیس کمیته بررسی آثار مدارس شبانه روزی در مراسم ارایه گزارش جدید این کمیته گفت: "معمولا یک قبیله و دهکده همه با هم در تربیت و بزرگ کردن یک کودک بومی نقش داشتند، اما دولت کانادا (در آن ایام) یک کودک را از دهکده و آغوش خانواده و قومش جدا کرده و به منطقه ای دور دست می فرستاد و آنجا هم همان اتفاقاتی برای یک کودک می افتاد که برای هر کودک دور از خانه و کاشانه روی می دهد."

در گزارش جدید این کمیته، آثار بر جای مانده از این مدارس شبانه روزی بر فرهنگ، زبان و تاریخ بومیان کانادا علت وارد شدن آسیب جدی به رابطه میان اقوام بومی کانادا و سفید پوستان ارزیابی شده است.

در پایان این گزارش، پیشنهاد شده است که با گسترش آموزش برای آشتی میان بومیان و جامعه امروز کانادایی اقدام شود.

اکنون بیش از چهار میلیون سرخپوست در کانادا زندگی می کنند و در سالهای اخیر نرخ رشد جمعیت آنها افزایش یافته است. اما جوامع بومی این کشور همچنان در میان فقیرترین اجتماع ها و با ضریب بالای بزهکاری، اعتیاد به الکل و مواد اعتیاد آور قرار دارند.